เรื่องทุกเรื่องเป็นอดีตไปหมดแล้ว เกิดจากความจำ เกิดจากอารมณ์ขำ อ่านแล้วไม่เครียด อ่านแล้วขำลึก ๆ นึกขึ้นมาที่ไรก็เบิกบานทุกครั้ง
วันพฤหัสบดีที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
เมียรัก
นาน....มาแล้วมีพระราชาองค์หนึ่งทรงหลงไหลในอิสตรีมาก มีนางสนมกำนัลมากมาย วันหนึ่งพระองค์เสด็จทางสถลมารค ( ทางบก ถ้าชลมาคร คือทางน้ำ ) เพื่อเยี่ยมเยียนทุกข์สุขของพสกนิกรของพระองค์ ขณะเสด็จพระราชดำเนินไปนั้นได้พบชายคนหนึ่งแบกฟืนสวนทางมา พระองค์จึงให้หยุดขบวนแล้วให้ทหารไปนำตัวชายผู้นั้นมาสอบถาม พระองค์ถามชายผู้นั้นว่า
พระราชา : เจ้าตัดฟืนไปทำอะไร
ชายแบกฟืน : ตัดไปขายเลี้ยงชีพพะย่ะค่ะ
พระราชา : เจ้าใช่เงินจากการขายฟืนไปใช่ทำประโยชน์อะไรบ้าง
ชายขายฟืน : ( ตอบเป็นปริศนาว่า ) รายได้จากการขายฟืนแบ่งเป็น 4 ส่วน คือ
ใช้หนี้เก่า 1 ฝังดิน 1 ทิ้งน้ำ 1 ให้ศตรู 1
พระราชาพอใจปริศนาจึงให้คนตัดฟืนอธิบายความหมาย โดยให้ชายคนนั้นเขียนคำเฉลยไว้แล้วสั่งว่าห้ามบอกคำเฉลยนี้แก่คนอื่น ถ้าบอกจะมีความผิดจำคุกตลอดชีวิต ทั้งนี้เพราะพระองค์จะนำไปทายข้าราชบริพารของพระองค์
เมื่อกลับจากการเสด็จประพาสแล้ว พระราชาก็นำปริศนาของชายตัดฟืนมาถามข้าราชบริพารของพระองค์ ปรากฏว่าไม่มีใครแก้คำปริศนานั้นได้ พระองค์จึงประกาศคำปริศนานั้นแก่บุคคลทั่วไป โดยตั้งรางวัลไว้ว่าใครแก้ปริศนาได้ถูกต้องจะให้รางวัลทองคำหนักเท่าลูกฟัก
มีผู้มาแก้ปริศนามากมายแต่ไม่มีใครแก้ได้ถูกต้อง ความทราบถึงภรรยาคนตัดฟืน นางอยากได้รางวัลบ้าง โดยนางคิดในใจว่าหากได้รางวัลแล้วจะทิ้งสามีคนตัดฟืนไปหาสามีใหม่
ที่ดีกว่า นางรบเร้าถามคำเฉลยปัญหา จากสามีของนาง สามีของนางก็ไม่ยอมบอก แต่สุดท้ายทนนางรบเร้าไม่ได้ก็ยอมบอกให้ นางจึงไปแก้ปัญหากับพระราชาได้ถูกต้องและได้รับรางวัล
พระราชา : เจ้าแก้ปริศนาได้เองหรือใครบอกให้
(นางหวังจะกำจัดสามีให้ออกนอกทางชีวิตของเธอจึงทูลแก่พระราชาว่า)
ภรรยาชายตัดฟืน : สามีเป็นผู้บอกคำเฉลยให้เพคะ
(พระราชาจึงให้คนไปนำชายตัดฟืนมา แล้วพูดกับสามีนางว่า)
พระราชา : เราได้ห้ามแล้วมิใช่หรือว่าไม่ให้บอกคำแก้ปริศนาแก่ใคร
เจ้าจะต้องถูกจำคุกตลอดชีวิต
ชายตัดฟืน : ข้าพระพุทธเจ้าก็ได้ทูลพระองค์แล้วว่าภริยาคือศตรูยังไงล่ะพะย่ะคะ
พระราชาได้สติก็ทรงอภัยโทษให้ ยังให้รางวัลเป็น 2 เท่าของภรรยาชายตัดฟืนอีกด้วย เรื่องนี้ก็เข้ากับคำพังเพยโบราณ " ช้างสาร งูเห่า ข้าเก่า เมียรัก " ซึ่งไว้ใจไม่ได้แล !!!! ??
---------------------------------------
Sampan Chanpa
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น